Net zoals vorig jaar in de meimaand een gedicht van de Vlaamse dichter Peter Theunynck
Vader
Soms droom ik u terug
te zien wanneer de trein
langsheen uw landerijen raast.
U waant zich grijs en oud,
de hand aan het alaam,
gewapend tegen het voorbijgaan.
U zoekt de stal, de schapen
wilt u binnenhalen. Geen poot,
geen steen is blijven staan.
Het is de eerste autoloze zondag
van het jaar. De ochtend hangt
zijn lakens in de boomgaard.
En ik verlies u zoals altijd
uit het oog, terwijl u toch
mijn aderen doorstroomt.
Peter Theunynck (Antwerpen)