de overrijpe zon gaat laag
het licht nu dim, belegen
sijpelt spaarzaam traag
op natbestoven wegen

bulderwinden waaien
takkenbossen vegen
schijnsel uit de schemerlucht
zwiepen, zwaaien
op ’t laatste loof plenst regen
de mensheid zucht

met dampig grauw en grijs
ijlt onmiskenbaar naderbij
het kilkoud winterijs
verstijft het klamme herfstgetij

van: Johan de Geest (december 2014)