Diep in mijn hart heb ik kamers
Daar kijk ik af en toe in
Daarin bewaar ik mijn diertjes
Die ik altijd zo hevig bemin
Helaas, de meest van mijn lieverds
Zijn al lang van me heen gegaan
En daarna heb ik verdrietig
De deurtjes weer dicht gedaan
Maar niet op slot en voor eeuwig
Want soms wil ik ze eventjes zien
Dan voel ik de tranen gaan lopen.
En ik schaam me niet dat ik grien
Dan droog ik mijn natte wangen
In een levende zachte vacht
Van een katje dat ook veel liever
Wil dat het vrouwtje weer lacht
En opeens is daar weer een beestje
Dat mij heel erg nodig heeft
Dat vraagt om een mens die het eten
En liefde en aandacht geeft
Dan merk ik dat diep in mijn hart
Zijn nog heel veel kamertjes vrij
En zeg ik tegen dat beestje
Kom, woon jij maar lekker bij mij.

Geschreven door Elize (Moeders)