Slaap is het toegeven
aan zwaarte, de overgave
aan de aarde, aarding in rust

Nog wakker scharrelt
in het donker een restant van geest
wat beelden bij elkaar, bezinksel

van een dag en zet ze
op een rij, een speelgoedtreintje
waarin hij beweging blaast -

Traag gaat een droom van start
een nachtelijke boemel, schaars
verlicht de ramen, en verdwijnt

geruisloos in een verre bocht -
Dood moet te vergelijken zijn
met slapen, zij het dat de geest

(onstoffelijke zelfstandigheid
volgens Van Dale) zelf ook
plaatsneemt in de trein

van beelden zie een leven
lang moet zijn. Het lichaam
wordt gelaten aan de aarde

een station dat is geweest

Elly de Waard
uit de bundel “In het halogeen”